Het nieuwe bizarre plan van de regeringspartijen om scheefwoners versneld uit ‘goedkope’ huurhuizen te krijgen toont een volstrekt onbegrip over de werking van onze woningmarkt en is de zoveelste vorm van symboolpolitiek. Hoe kan het dan wel?

In plaats van jaarlijks de maximale huurverhoging van 5,4% op te leggen aan zogenoemde scheefwoners – die meer verdienen dan jaarlijks €41.000 – moeten ze in één keer de maximale maandhuur tot €710 gaan ophoesten.

Op die manier hopen de regeringspartijen CDA, VVD, D66 en ChristenUnie dat scheefwoners in het zicht van hoge huren vertrekken uit hun sociale huurwoning en een huurhuis in de vrije sector of koophuis betrekken. Het is nog een voorstel maar deze vanuit hogerhand opgelegde verplichting tot verhuizing gaat niet werken.

Ontoereikend
Ten eerste. Waar moeten de scheefwoners dan heen? Daar wordt veel te gemakkelijk over gedacht. Het middenhuursegment? Wij hebben met eigen berekeningen al aangetoond dat het middenhuursegment eigenlijk niet bestaat. Bovendien zijn de inkomenseisen die particuliere verhuurders aan potentiële huurders opleggen dermate fors dat het inkomen van veel scheefwoners daar zelfs ontoereikend voor is. 

De koopmarkt dan? U weet zelf al dat het nu al een onbegonnen zaak is om in deze totaal overspannen koopwoningmarkt iets te bemachtigen tegen een acceptabele prijs. De oplossing ligt voor de hand: er moet meer gebouwd worden in alle koop- en huursegmenten. Pas als er aanbod is, kun je de scheefwoners uit hun goedkope huizen jagen. Daar wordt nu al met man en macht aan gewerkt maar door gebrek aan locaties, personeel en materialen duurt het veel langer dan mogelijk.

Afschrikken?
Ten tweede: Het is ook heel goed mogelijk dat de ‘scheefwoners’ zich hierdoor niet laten afschrikken. Een scheefwonend stel dat gezamenlijk jaarlijks €70.000 verdient, nu maandelijks €500 huur betaalt en binnenkort dus in één keer naar €710 moet, betaalt op zich ruim 40% huurverhoging, maar de woonlastenquote stijgt hierdoor maar een paar procent. Dat kan het stel best dragen. Met andere woorden: de scheefwoners blijven gewoon zitten.

Overigens hebben veel verhuurders nu al grote moeite om de inkomensgegevens van hun huurders op te vragen bij de fiscus om überhaupt de inkomensafhankelijke huurverhogingen te kunnen opleggen. Daar gaat nog veel mis met als gevolg onjuiste inkomens en onterechte huurverhogingen. Zeker wanneer ‘scheefwoners’ zzp’ers zijn met jaarlijks wisselende inkomens.

Te prijzen
Het is minister Ollongren te prijzen dat zij corporaties de ruimte geeft om ook middenhuurwoningen te realiseren tegen acceptabele huurprijzen. Dat blijkt uit het kort geleden ingediende Wetsvoorstel Maatregelen Middenhuur. Op die manier kunnen scheefwoners door corporaties worden geholpen aan geschikte huisvesting die past bij hun hogere gezinsinkomen. En passant komen hierdoor weer sociale huurwoningen vrij. 

Dáár moeten we dus heen: eerst zorgen voor meer woningaanbod in alle categorieën. Ruim eerst alle belemmeringen weg om meer en sneller te bouwen. Dan komt de gewenste doorstroming vanzelf op gang. Niet met deze symboolpolitiek. 

Rogier Hentenaar
Hoofdredacteur VJ