Waarom huurverhogingen weinig effect hebben op doorstroming

Sinds 2013 is de huurverhoging bij sociale huur inkomensafhankelijk, vooral om ‘scheefwonen’ tegen te gaan. Maar liefst 84% van de huurders met een 'te hoog' inkomen geeft aan dat de verhogingen geen invloed hebben op hun verhuisgedrag. ING legt uit waarom.

Verder lezen?

U kunt het artikel niet volledig lezen omdat u nog niet bent ingelogd. Log in of word abonnee van Vastgoedjournaal.nl. U en uw collega's krijgen toegang tot al het nieuws, interviews en achtergronden. Uw onderneming zal tevens elke werkdag de populaire nieuwsbrief ontvangen.

Abonnement afsluitenInloggen

Of wilt u dagelijks onze gratis nieuwsbrief ontvangen? Klik dan op deze link.



Reacties

Maarten Vos

Een prachtig maatschappelijk dilemma. De vraag is of je moet willen dat de huurders allemaal doorstromen. Mijn ideaal: laat iedereen lekker wonen waar men wil, maar subsidieer alleen met huurmatiging wat nodig is om iemand fatsoenlijk te laten wonen. Dat zal voor empty nesters vaak een hogere huur zijn dan ze nu betalen, want ze kunnen ook kleiner wonen. Dan mogen ze vervolgens zelf kiezen of ze wat meer betalen voor hun huidige grote woning, of kleiner gaan wonen.
De hogere huur levert vervolgens middelen op om elders woningen betaalbaar te maken. Een brede sociale sector, voor een brede groep mensen, dat is goed voor iedereen!

Geplaatst op 30 augustus 2017 om 11:38


A.J. de Blécourt

Verbaast het iemand dan dat dit instrument niet werkt?
Binding aan een woonbuurt is voor velen belangrijker dan de woning. Bovendien is, zoals het artikel aangeeft, verhuizen naar een andere huurwoning niet alleen zo gemakkelijk als wordt voorgesteld, door de huurharmonisatie zal verhuizen naar een andere huurwoning meestal een hogere huur voor minder wooncomfort betekenen. Laten we met een nieuw kabinet het huur-op-maat beleid terughalen.

Geplaatst op 30 augustus 2017 om 14:12


Stefan Schuwer

Dat het instrument niet werkt, kan nauwelijks verbazing oproepen. Het gebrek aan een betaalbaar, kwalitatief hoogwaardig alternatief is er gewoon niet. Betaalbare vrije sector huur (tot € 850/maand) bestaat uit (te) kleine 2 en 3 kamerappartementen van 40-60 m2. Een betaalbare ruime, grondgebonden vrije sector huurwoning met een huur van max € 800 zou een geweldig alternatief zijn voor de "scheefwoner" (rot woord trouwens). Maar gemeentes verzuimen massaal om in hun gronduitgiftebeleid ruimte te creëren voor dit zeer gewenste en noodzakelijke woonproduct voor de middeninkomens. Het is zeer betreurenswaardig dat de lage middeninkomens volkomen worden genegeerd in hun betaalbare woonbehoefte. Je zal maar een gezin hebben met 2 kinderen en een inkomen van € 40.000 (= nog geen € 3100 bruto per maand). Een huis kopen kan je vergeten, en een ruim huurhuis met een tuintje kost al snel € 950 tot € 1000 per maand. Dat kan je niet betalen met een bruto inkomen van € 3100! Waar moeten deze mensen wonen???? Het wordt de hoogste tijd dat deze "vergeten groep" aandacht krijgt in het invullen van hun woonbehoefte. In plaats van ze aan te sporen als "scheefwoner" op te krassen uit de sociale huurwoning. Zo lang de wethouder Wonen geen realistisch alternatief in het woonprogramma faciliteert, zou ik ook lekker blijven wonen in die betaalbare sociale huurwoning. Welke gemeente maakt hier nu eindelijk eens echt werk van? De beleggers en de producten zijn er gewoon, alleen de betaalbare grond ontbreekt.

Geplaatst op 30 augustus 2017 om 21:24



Laatste nieuws