Zo nu en dan lees je een artikel waar je helemaal blij van wordt. Zo'n verhaal waar je verder over dagdroomt. Het artikel over 3D-printing op onze site is er zo een. Het is werkelijk ongekend wat met deze technologie mogelijk is. Staan we echt aan de vooravond van een derde industriële revolutie en verandert de vastgoedsector definitief?

Tot nu toe heb ik 3D-printing weggezet als een nog niet serieus te nemen business. Ik kan me herinneren dat De Bijenkorf vorig jaar bij de dwaze dagen actie een 3D-printer aanbood voor rond de duizend euro. Een printer waar je met vloeibaar plastic oneindig aantal vormen kunt produceren. Leuk, maar toch niet meer dan een gadget. Het werd al serieuzer toen ik een bericht op onze site plaatste over het initiatief om met 3D printtechniek compleet nieuwe grachtenpanden te realiseren langs een kanaal in Amsterdam-Noord.  Ondertussen weet ik dat het mogelijk is om gevaarlijk schiettuig te maken met een printer. Die printers worden ook steeds goedkoper, sneller en bereikbaarder voor iedereen. Vooral wanneer met meerdere materialen tegelijk kan worden gewerkt zijn de toepassingsmogelijkheden schier eindeloos.

Chinezen niet blij

Me dunkt dat de Chinese fabrieken, die scheepsladingen vol goedkope waar, onze kant opsturen, hier niet zo blij mee zullen zijn. Ik stel me voor dat er nieuwe bedrijven op de markt komen die geld investeren in goede 3D-printers en vervolgens hun printware 'on demand' verkopen. Dat kan bijvoorbeeld in lege winkel- of kantoorpanden in de binnenstad . De consument kan online zijn of haar ontwerp naar een dergelijk 3D-printfabriek sturen en het even later op loopafstand ophalen. Of buurtbewoners die gezamenlijk een 3D-printer aanschaffen en daarmee hun dagelijkse gebruiksvoorwerpen of zelfs etenswaren uitprinten. En de kwaliteit neemt met sprongen toe. Zo zullen er geen lijm en lasnaden meer nodig zijn. 

Wie verder denkt, ziet dat 3D-printing industriële vervaardiging van spullen veel dichter bij de consument of eindgebruiker gaat brengen. Dat heeft enorme gevolgen voor de logistieke sector. Voorbij is het kostbare en vervuilende zeevervoer van halffabricaten of eindproducten vanaf China en andere lagelonenlanden naar de rest van de wereld. Ook het vervoer via de weg en het spoor zal drastisch verminderen. In plaats daarvan ligt de focus op vervoer van pure grondstoffen die nodig zijn voor de 3D-printers. Die grondstoffen, zoals kunststof, worden in eigen land vervaardigd. Het lijkt me dat de bestaande logistieke centra daarmee een andere of zelfs kleinere rol gaan krijgen ten faveure van lokale opslagloodsen die dicht bij de 3D-printwinkels komen te staan. 

Grootspraak?

Is een derde industriële revolutie in 3D-printing niet te stuiten, zoals Carol Hol in het artikel van mijn collega Barbara Sanders het voorspelt? Grootspraak? Pure bluf? Of toch een nieuwe Gouden Eeuw? Het lijkt me in ieder geval een prachtige kans voor Nederland om een deze industrie te omarmen. En de vastgoedsector heeft zicht op een nieuwe eindgebruiker uit onverwachte hoek.
 

Rogier Hentenaar
Hoofdredacteur Vastgoedjournaal

Lees ook:

- VJ Commentaar: Gaan megastores de winkelmarkt redden? 
- Is het hebben van een eigen woning wel zo leuk?
- VJ Commentaar: Hotels en logistiek rijzende sterren op beleggingsmarkt
- VJ Commentaar: Puur financieel gedreven vastgoeddeals zijn weer terug