Waar het om gevaar gaat, hebben mensen de neiging zich te concentreren op datgene wat zij werkelijk kunnen zien. Dat betekent bijvoorbeeld: oppassen voor auto’s die door rood rijden, niet op wankele keukentrapjes gaan staan en - letterlijk - niet met vuur spelen.

In de Westerse samenleving trachten we onszelf op allerlei manieren te beschermen tegen zichtbare dreigingen door het stellen van strengere veiligheidseisen, het ophangen van waarschuwingen en het communiceren over zichtbaar dreigend leed.

Toch staan we collectief bloot aan een aantal gevaren die amper of zelfs bijna niet zijn waar te nemen met het blote oog. Het gaat in veel gevallen dan niet om situaties waarbij er direct sprake is van fysiek (levens)gevaar, maar wel van een sluimerende dreiging voor onze gezondheid.

Een voorbeeld van zo’n sluimerende dreiging is fijnstof. In Nederland en vergelijkbare landen brengen wij - zakelijk en privé - het grootste deel van de dag binnenshuis door. In de eigen woning, op kantoor, in de bioscoop, in restaurants, in winkels, op vliegvelden, et cetera. Het is een verontrustende gedachte, maar in al die situaties zijn wij voortdurend omringd door fijnstof. We lopen er doorheen, we zitten erin, we slapen erin. En het vervelendste: we ademen het in.

Het heeft tamelijk lang geduurd voordat fijnstof daadwerkelijk als bedreiging voor de gezondheid werd gezien. Toonaangevend onderzoek, onder meer uit Duitsland, toont echter onmiskenbaar aan wat een flink aantal mensen al wist: de kwaliteit van de binnenlucht is bedroevend*. Voor mensen met astma of vergelijkbare aandoeningen is dat een direct merkbaar, ernstig probleem. Mensen die het geluk hebben een dergelijke aandoening niet te hebben zijn echter niet uit de gevarenzone. Fijnstof is en blijft schadelijk. Voor de luchtwegen, voor ons uithoudingsvermogen, voor onze conditie en - op termijn - voor onze gezondheid in het algemeen.

Harde vloeren missen de eigenschap om fijnstof in de lucht te reduceren. In ruimtes met bijvoorbeeld laminaat of plavuizen moet er dus bijzonder fanatiek worden gestofzuigd, om de luchtkwaliteit enigszins op pijl te houden. In de praktijk is dat in de meeste gevallen onbegonnen werk. Tapijt daarentegen is wel in staat om de fijnstofconcentratie aanzienlijk te verlagen. Zo toont onderzoek van de Deutsche Allergie- und Asthmabund (DAAB)** aan dat de schadelijke werking van fijnstof aanzienlijk minder is als er in plaats van een harde vloer, tapijt wordt gelegd. Tapijt is in staat fijnstof op te nemen en vast te houden. Er moet dan uiteraard nog steeds worden gestofzuigd, maar er ontstaat een schonere ademzone.

Toch waren wij niet tevreden met deze eigenschap. Wij stelden vast dat er behoefte is aan een product waarbij de hoeveelheid stofdeeltjes in de lucht daadwerkelijk gedecimeerd, zo niet geëlimineerd zou worden. Onze R&D mensen startten met een ontwikkeltraject. Het resultaat van die ambitie mag er inmiddels zijn: de DESSO AirMaster®. Dit revolutionaire, gepatenteerde tapijt zorgt voor een 8 maal lagere fijnstofconcentratie in de lucht dan harde vloeren. Een ongekende innovatie en voor veel mensen een letterlijke opluchting.

Na een succesvolle introductie op de zakelijke markt, hebben we DESSO AirMaster® onlangs ook op de consumentenmarkt gelanceerd, uiteraard met een aangepaste residentiële collectie. Het geeft ons enorm veel energie om tapijtproducten te ontwikkelen die daadwerkelijk, meetbaar en merkbaar bijdragen aan het welzijn van mensen. Het is onze kracht producten te ontwikkelen die het verschil maken. Een koers die we als Desso blijven varen.

Alexander Collot d’Escury is CCO van Desso * World Health Organization, Air Quality guidelines for particulate matter, bijgewerkt 2005 ** onderzoek uitgevoerd door de Deutsche Allergie- und Asthmabund e.V. in 2005